Dumlupınar Olayı ve Acı Hikayesi.
Dumlupınar olayı,4 Nisan 1953'de Çanakkale'nin Nara Burnu yakınlarında İsveç bandıralı bir yük gemisinin Dumlupınar Denizaltısına çarpması sonucu, 87 metre derinliğe batması ve bunun sonucunda 81 askerlerimizin şehit olduğu acı bir olaydır.Bu olay Türk Deniz Kuvvetlerinin Ertuğrul faciasından sonra en çok kayıp verdiği kaza olmuştur.
4 Nisan 1953 ve Çanakkale.
Acı olayın yaşandığı 4 Nisan günü Dumlupınar denizaltısı 86 mürettebatı ile NATO Blu Sea Tatbikatından sonra istirahate çekilmek için Gölcük limanına dönüyordu.Hava şartları kötüydü,sis ve yağmur vardı.Bu hava şartlarında Dumlupınar, saat 2.10 civarı Çanakkale Boğazındaki Nara burnu açıklarında Naboland adlı İsveç yük gemisi ile çarpıştı.
Olay sırasında 8 kişi güverte deydi ve bu kişilerden 2'si pervaneye takılarak ,1'i boğularak vefat etti,5 kişi ise kurtarılabilmişti.Geminin içerisinde ise, 81 mürettebat vardı ve sadece 22 kişi torpidoya saklanarak kurtulmayı başarabilmişlerdi.Diğer 56 denizci ise olayın ilk dakikalarında şehit olmuştu.
87 metre derinliğe batan ve geminin torpidosunda bulunan 22 denizci,üzerinde"Deniz kuvvetlerine bağlı Dumlupınar denizaltsı burada battı.Kapağı açın ve irtibat kurun"notu ile acil durum şamandırasını su yüzeyine fırlatabilmişlerdi. Mürettebatla irtibat kuran ekipler ,"Gerekmedikçe Konuşmayın,türkü söylemeyin,sigara içmeyin" uyarıları yaparak mürettebatın oksijeni tüketmemelerini sağlamaya çalışıyorlardı.
Kurtarma çalışmaları düşünüldü ve bir plan yapıldı.Gemideki oksijenin 72 saat yeteceği hesaplandı.Kurtarma çalışmalarına başlayan ekip şamandıra kablosunu takip ederek mürettebatı kurtarmayı hedefledi.Ama fırtınalı hava şamandıranın kablosunu kopardı ve Dumlupınar'a inmek bir daha mümkün olmadı.Dalgıçlar tekrar inmeyi deneseler de fırtınalı hava müsaade etmedi ve kurtarma operasyonu sonlandırıldı.
Kurtarma çalışmalarının bitmesi ve umutların tükenmesiyle mürettebata son bir anons geldi"rahatça konuşabilirsiniz,türkü söyleyebilirsiniz,sigara içebilirsiniz" ....
Bu anonsa karşı mürettebat"Vatan sağ olsun"dedi.
Durumu anlayan askerlerin artık umutları tükenmişti ve ölümü bekliyorlardı.Askerlerin son sözleri"her şey buraya kadarmış kumandan,birer cigara yakalım mı" oldu."Ah bir ateş ver" türküsü ise bu hikayeden geldiği söylenmektedir.Şehitlerimizin ruhları şad mekanları cennet olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder